Ο Δημόσιος Χώρος ως Πεδίο Αστικού Διαχωρισμού: Η Περίπτωση του Παραλιακού Μετώπου της Λεμεσού

Οι δημόσιοι χώροι σήμερα αδιαμφισβήτητα διαδραματίζουν ένα σημαντικό ρόλο στην αστική ανάπτυξη της πόλης και συχνά παρομοιάζονται ως τα σημεία συνάντησης διαφορετικών πολιτισμών, κουλτουρών, κοινωνικών και χωρικών εμπειριών. Οι δημόσιοι χώροι προκύπτουν μέσα από ένα διαρκές και αμφίρροπο αποτέλεσμα μεταξύ των όσων τους διεκδικούν, όσων αλληλοεπιδρούν και δρουν μέσα σε αυτούς. Η παρούσα διατριβή έχει ως στόχο την ανάλυση δημόσιων χώρων και της καθημερινής ζωής που εξελίσσεται μέσα σε αυτούς, σε περιπτώσεις που οι ίδιοι οι δημόσιοι χώροι αποτελούν πεδία αστικών συγκρούσεων. Επιλέγοντας το παραλιακό μέτωπο Λεμεσού ως περιοχή μελέτης και μέσα από τη διαδικασία εμπειρικής ανάλυσης θα γίνει μια προσπάθεια εντοπισμού είτε συγκρούσεων είτε συναινέσεων ανάμεσα στους διάφορους χρήστες δημόσιου χώρου αλλά και μεταξύ των αμφίρροπων εμπλεκόμενων φορέων του. Υιοθετώντας ένα διαλεκτικό πλαίσιο μελέτης όπου θα διέπετε από τη σχέση χωρικών και κοινωνικών δομών της πόλης, αλλά παράλληλα και τις συσχετίσεις αυτών μέσα από την ανάλυση των κοινωνικό-χωρικών πρακτικών που εξελίσσονται σε δημόσιους χώρους. Ο χώρος εξάλλου, δεν μπορεί να υπάρξει έξω από τις διαδικασίες που τον ορίζουν άλλα και οι διαδικασίες ορίζουν κάθε φορά το δικό τους χωρικό πλαίσιο μέσα στο οποίο συμβαίνουν, (Harvey, 2005), και αυτή είναι μια από τις βασικότερες θέσεις που υποστηρίζει η συγκεκριμένη διατριβή. Βασισμένη στο θεωρητικό υπόβαθρο της διατριβής, θα παρουσιαστούν οι διάφοροι μηχανισμοί – είτε εντός είτε εκτός ενός θεσπισμένου νομικού πλαισίου – οι οποίοι αφορούν τελικά τις πρακτικές χρήσης που εξελίσσονται μέσα στους δημόσιους χώρους. Η χωρική έκφραση των ευρύτερων κοινωνικών, πολιτικών και οικονομικών φαινομένων που διαδραματίζονται εντός δημόσιου χώρου είναι αύτη που θα απασχολήσει κυρίως καθ’ όλη τη διάρκεια της έρευνας η οποία θα βασίζεται σε μια εναλλαγή κλιμάκων – macro & micro scale analysis. Τα αποτελέσματα της ανάλυσης θα αναδείξουν την σημαντικότητα εναλλαγής κλιμάκων κατά τη διάρκεια της ανάλυσης – από τη κλίμακα της πόλης στην κλίμακα της γειτονιάς κι αντιστρόφως – αφού είναι μια μέθοδος όπου αναδεικνύει τις ευρύτερες κοινωνικό-χωρικές δομές της πόλης αλλά ταυτόχρονα τις επιδράσεις, είτε κοινωνικές είτε χωρικές στην κλίμακα της γειτονιάς. Ο αστικός διαχωρισμός αποτελεί ένα πολύπλοκο φαινόμενα στις σύγχρονες πόλεις όποτε η εναλλαγή και ο συνδυασμός κλιμάκων είναι μια μέθοδος που προσφέρει μεγαλύτερη διαθεσιμότητα πληροφοριών και δεδομένων, συσχετισμών δεδομένων και διαφορετικών μεθοδολογικών προσεγγίσεων κάθε φορά και τελικά μια ολιστική προσέγγιση για όλους τους εμπλεκόμενους φορείς που αφορά κοινωνικούς, οικονομικούς, πολιτικούς και χωρικούς παραμέτρους.