Σταυρούλα Κωνσταντίνου

Συντονίστρια


Διευθύντρια της Ερευνητικής Μονάδας για Μεσαιωνικές Τέχνες και Τελετουργίες (ΕΜοΜεΤ) του Πανεπιστημίου Κύπρου,
Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Βυζαντινών Σπουδών
Τμήμα Βυζαντινών και Νεοελληνικών Σπουδών, Πανεπιστήμιο Κύπρου

Η Σταυρούλα Κωνσταντίνου   είναι η ιδρύτρια και Διευθύντρια της Ερευνητικής Μονάδας για Μεσαιωνικές τέχνες και Τελετουργίες (CeMAR) καθώς και Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Βυζαντινών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο Κύπρου (Τμήμα Βυζαντινών και Νεοελληνικών Σπουδών) και μέλος του Ευρωπαϊκού Πολιτιστικού Κοινοβουλίου. Έχει εκπονήσει τις σπουδές της στο Πανεπιστήμιο Κύπρου (1992-1996), στο Free University of Berlin (1997-1999, 2000-2003), και στο University of Cambridge (1999-2000). Μεταξύ των ετών 2010-11 ήταν υπότροφος του Ιδρύματος Alexander von Humboldt. Στο παρόν στάδιο συντονίζει τρία ερευνητικά προγράμματα: το Ευρωπαικό Twinning πρότζεκτ Network for Medieval Arts and Rituals (https://netmar.cy) και δύο ερευνητικά προγράμματα που συγχρηματοδοτούνται από το το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης και την Κυπριακή Δημοκρατία μέσω του Ιδρύματος Έρευνας και Καινοτομίας: Lactating Breasts: Motherhood and Breastfeeding in Antiquity and Byzantium and Storyworlds in Collections: Toward a Theory of the Ancient and Byzantine Tale. Η έρευνά της περιστρέφεται γύρω από την εξέταση Βυζαντινών ελληνικών αφηγήσεων (κυρίως αγιογραφικών και ερωτικών), το φύλο, τη θρησκεία, ζητήματα ποιητικής και θεατρικότητας, και τα συναισθήματα. Ιδιαίτερα όσον αφορά τη διάσταση του φύλου, δημοσιευμένες μελέτες της διερευνούν τις ακόλουθες πτυχές:  συναισθήματα με βάση το φύλο, γυναικεία και ανδρική αγιότητα, Βυζαντινή ιδεολογία σχετικά με τις γυναίκες, λογοτεχνικά πορτραίτα γυναικών, και το γυναικείο σώμα.

Ασπασία Σκουρουμούνη Σταυρινού

Μεταδιδακτορική Ερευνήτρια


Μεταδιδακτορική Ερευνήτρια στην Ερευνητική Μονάδα για Μεσαιωνικές Τέχνες και Τελετουργίες του Πανεπιστημίου Κύπρου,
Τμήμα Βυζαντινών και Νεοελληνικών Σπουδών, Πανεπιστήμιο Κύπρου

Η Ασπασία Σκουρουμούνη Σταυρινού είναι αριστούχος απόφοιτος της ελληνικής φιλολογίας (με κλασική κατεύθυνση) του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Ακολούθησε μεταπτυχιακές σπουδές στην ελληνική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο UCL του Λονδίνου (MA in Classics, Distinction). Στο ίδιο πανεπιστήμιο έχει διεκπεραιώσει διδακτορική διατριβή πάνω σε θέματα δραματικού γυναικείου χώρου στον Ευριπίδη (Staging the Female: Studies in Female Space in Euripides). Κατά τη διάρκεια των σπουδών της έχει υπάρξει υπότροφος του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών, του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών Κύπρου και του Ιδρύματος Ωνάση. Έχει διδάξει μαθήματα Κλασικού Πολιτισμού (γλωσσικά και θεματικά), τόσο σε προπτυχιακό όσο και σε μεταπτυχιακό επίπεδο, σε πανεπιστήμια του Λονδίνου (Kings College London, UCL) και της Κύπρου (Ανοικτό Πανεπιστήμιο Κύπρου, Πανεπιστήμιο Κύπρου). Έχει, ακόμη, διατελέσει σύμβουλος σε προγράμματα ανεβάσματος θεατρικών παραστάσεων (London Bloomsbury Theatre Productions).Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα περιστρέφονται γύρω από την αρχαία ελληνική λογοτεχνία και κυρίως το αρχαίο δράμα (με έμφαση σε ζητήματα δραματουργικής τεχνικής, θεατρικού χώρου, φύλου, μοντέρνας πρόσληψης αρχαίου δράματος), την αρχαιοελληνική θρησκεία και τελετουργία, την κουλτούρα της μητρότητας και του θηλασμού από την αρχαιότητα μέχρι και το πρώιμο Βυζάντιο.  Σχετικές μελέτες της έχουν δημοσιευθεί σε διεθνή περιοδικά και συλλογικούς τόμους.

Μαρία Παρανή

Επιστημονική Συνεργάτιδα


Αναπληρώτρια Καθηγήτρια
Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας,
Πανεπιστήμιο Κύπρου

Η Μαρία Γ. Παρανή έκανε τις βασικές της σπουδές στο Πανεπιστήμιο Αθηνών (Πτυχίο Ιστορίας και Αρχαιολογίας, κατεύθυνση Αρχαιολογίας και Ιστορίας της Τέχνης, 1991). Συνέχισε τις σπουδές της στο University College London, Institute of Archaeology (M.A. Αρχαιολογία, 1993) και στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης (D.Phil. Βυζαντινή Αρχαιολογία και Τέχνη, 2000). Από το 2005, διδάσκει Βυζαντινή και Μεταβυζαντινή Τέχνη και Αρχαιολογία στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Κύπρου. Η εξειδίκευσή της τόσο στην Αρχαιολογία Πεδίου όσο και στην Ιστορία της Τέχνης διαμόρφωσε τη μεθοδολογική της προσέγγιση στη μελέτη του μεσαιωνικού Βυζαντίου και καθόρισε το ενδιαφέρον της για τα υλικά αντικείμενα και τις απεικονίσεις τους ως φορείς και ως μέσα συγκρότησης και μετάδοσης νοημάτων και συμβολισμών στην τέχνη και στην αυλική και εκκλησιαστική τελετουργία. Η έρευνά της επικεντρώνεται στην εξέταση της Βυζαντινής ενδυμασίας ως μέσου διαμόρφωσης και επιτέλεσης της Βυζαντινής ταυτότητας. Αυτή η ενασχόληση με το ένδυμα, για τη μελέτη του οποίου ελάχιστα αρχαιολογικά τεκμήρια έχουν σωθεί, έχει οδηγήσει στη διαμόρφωση του δεύτερου καθοριστικού άξονα της έρευνάς της, που συνίσταται στη διερεύνηση και ανάδειξη της αξίας εναλλακτικών πηγών, τόσο γραπτών όσο και εικονιστικών, για τη μελέτη του Βυζαντινού υλικού πολιτισμού. Επιπλέον, ένα σημαντικό μέρος της έρευνάς της τα τελευταία χρόνια περιστρέφεται γύρω από την τέχνη και την αρχαιολογία της Κύπρου κατά τη βυζαντινή και τη μεσαιωνική περίοδο (4ος-14ος αι. μ.Χ.).

Elizabeth Bolman

Επιστημονική Συνεργάτιδα


 Elsie B. Smith Καθηγήτρια Καλών Τεχνών
Τμήμα Ιστορίας και Διδακτικής της Τέχνης, Σχολή Τεχνών και Επιστημών,
Πανεπιστήμιο Case Western Reserve

Η Elizabeth S. Boldman εστιάζει στη μελέτη του εικαστικού πολιτισμού της ανατολικής Μεσογείου στην ύστερη αρχαιότητα και το Βυζάντιο. Ιδιαίτερα γνωστή είναι η συνεισφορά της στην ανάδειξη της σημασίας της Χριστιανικής Αιγυπτιακής τέχνης και στην κατανόηση της φύσης της καλλιτεχνικής παραγωγής στο πρώιμο Βυζάντιο και τον Μεσαίωνα. Έχει επιμεληθεί και συνεισφέρει με δικά της κεφάλαια στον βραβευμένο τόμο Monastic Visions: Wall Paintings in the Monastery of St. Antony at the Red Sea (Yale University Press και American Research Center in Egypt, 2002), καθώς και στον τόμο The Red Monastery Church: Beauty and Asceticism in Upper Egypt (Yale University Press και American Research Center in Egypt, 2016). Το δεύτερο βιβλίο αποτελεί το απαύγασμα δεκαετούς έρευνας στο πλαίσιο ενός διεπιστημονικού προγράμματος που έχει διευθύνει η ίδια, το οποίο συμπεριλάμβανε εργασίες συντήρησης των μοναδικών αγιογραφικών απεικονίσεων του Κόκκινου Μοναστηριού (Σόχαγκ, Αίγυπτος), ανάμεσα στις οποίες δεσπόζει και μια τοιχογραφία της Παναγίας της Γαλακτοτροφούσας. Στο παρόν στάδιο βρίσκεται στο στάδιο της ολοκλήρωσης μιας εκτενούς μελέτης της έμφυλης ιδεολογίας που διέπει απεικονίσεις της Βυζαντινής Γαλακτοτροφούσας (της θηλάζουσας Παναγίας). Προετοιμάζει επίσης την έκδοση των Διαλέξεων Rostovtzeff, τις οποίες είχε δώσει στο Ινστιτούτο Μελέτης του Αρχαίου Κόσμου (Institute for the Study of the Ancient World). Τον Αύγουστο του 2017 κατέλαβε την καθηγητική θέση Καλών Τεχνών Elsie B.Smith και διορίστηκε Πρόεδρος του Τμήματος Ιστορίας και Διδακτικής της Τέχνης του Πανεπιστήμιου Case Western Reserve. Της έχει ανατεθεί το στήσιμο του Ινστιτούτου Ιστορίας της Τέχνης Keithley σε συνεργασία με το Μουσείο Τέχνης Cleveland και ο συντονισμός του εν λόγω κοινού προγράμματος μεταξύ του Πανεπιστημίου και του Μουσείου. Έχει λάβει το Βραβείο Αριστείας στη Διδασκαλία και το Βραβείο Άριστου Διδασκάλου, κατά τη θητεία της ως διδάσκουσα στο Temple University. Έχει ακόμη διακριθεί με το βραβείο Heritage Preservation Award του College Art Association για την Αριστεία της στην έρευνα και τη συντήρηση μνημείων. Έχει διατελέσει υπότροφος των ακόλουθων ιδρυμάτων και οργανισμών (ενδεικτική λίστα): Guggenheim Foundation, Fulbright Program, National Endowment for the Humanities, Dumbarton Oaks, The American Research Center in Egypt, και του United States Agency for International Development.

Laurence Totelin

Επιστημονική Συνεργάτιδα


Επίκουρη Καθηγήτρια Αρχαίας Ιστορίας
Σχολή Ιστορίας, Αρχαιολογίας και Θρησκείας, Πανεπιστήμιο Cardiff

Η Laurence Totelin είναι Επίκουρη Καθηγήτρια Αρχαίας Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο του Cardiff, στο επιστημονικό πεδίο της ιστορίας της αρχαίας και ρωμαϊκής Επιστήμης, Τεχνολογίας και Ιατρικής. Η έρευνά της επικεντρώνεται στη μελέτη της αρχαίας βοτανολογίας, φαρμακολογίας και γυναικολογίας. Έχει συγγράψει πλήθος σχετικών άρθρων, καθώς και δύο σχετικούς τόμους:  Hippocratic Recipes: Oral and Written Transmission of Pharmacological Knowledge in Fifth- and fourth-Century Greece (Brill, 2009); και σε συνεργασία με τον Gavin Hardy, Ancient Botany (Routledge, 2016). Η πρόσφατη ερευνητική της δραστηριότητα αφορά στο σώμα και στις εκροές του όπως γίνεται αντιληπτό, περιγράφεται ή/και αξιοποιείται συμβολικά σε αρχαία ιατρική και θρησκεία. Επίκεντρο αυτής της ενασχόλησής της αποτελεί το γάλα, η υγρή ουσία του σώματος. Η ακαδημαϊκή της εργασία γύρω από το γάλα επεκτείνεται πέραν των ορίων της χρήσης και σημασιολογίας του στον αρχαίο κόσμο, μέσα από (ανάμεσα σε άλλα) και την πρόσφατη συμμετοχή της σε διεπιστημονικό ερευνητικό πρόγραμμα γύρω από την ιστορία της παιδικής διατροφής στη σύγχρονη Ουαλία.

Πέτρος Μπούρας-Βαλλιανάτος

Επιστημονικός Συνεργάτης


 Wellcome Λέκτορας Ιστορίας της Ιατρικής,
Σχολή Ιστορίας, Κλασικών Σπουδών και Αρχαιολογίας, Πανεπιστήμιο Edinburgh

Ο Πέτρος Μπούρας-Βαλλιανάτος είναι Wellcome Λέκτορας Ιστορίας της Ιατρικής στο Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου. Έχει σπουδάσει φαρμακευτική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, αρχαία και Βυζαντινή ιστορία στα Πανεπιστήμια του Λονδίνου και της Οξφόρδης και ολοκλήρωσε την διδακτορική του διατριβή στο King’s College London. Εξειδικεύεται στην ιστορία της ιατρικής και φαρμακευτικής στον μεσαιωνικό κόσμο με ιδιαίτερη έμφαση στο Βυζάντιο και τις πολιτισμικές αλληλεπιδράσεις του με την μεσαιωνική Δύση και τα Ισλαμικά κράτη. Έχει συγγράψει πλειάδα μελετών στο αντικείμενο της μεσαιωνικής ιατρικής και φαρμακευτικής, προσφέροντας επίσης εκδόσεις ανέκδοτων κειμένων. Έχει ακόμα ασχοληθεί με την πρόσληψη της αρχαίας ελληνικής ιατρικής στους μέσους χρόνους και με την παλαιογραφία, έχοντας ολοκληρώσει τον πρώτο κατάλογο των ελληνικών χειρογράφων της Wellcome Library στο Λονδίνο. Το πρώτο του βιβλίο, Innovation in Byzantine Medicine: The Writings of John Zacharias Aktouarios (c. 1275-c. 1330) (Oxford University Press, 2020), επισημαίνει τις καινοτόμες συμβολές του ύστερου Βυζαντινού ιατρού Ιωάννη Ζαχαρία στους τομείς της φυσιολογίας, διαγνωστικής και θεραπείας. Η επερχόμενη μονογραφία του από τον Routledge παρέχει την πρώτη έκδοση και αγγλική μετάφραση τεσσάρων ανέκδοτων μεσαιωνικών ελληνικών ιατροσοφίων που χρονολογούνται μεταξύ του δωδεκάτου και δεκάτου πέμπτου αιώνα. Έχει επίσης επιμεληθεί τρεις τόμους, συμπεριλαμβανομένου του Brill’s Companion to the Reception of Galen, ο οποίος αποτελεί το πρώτο έργο αναφοράς για την πρόσληψη του Γαληνού. Αυτή την περίοδο ασχολείται με το νέο του πενταετές ερευνητικό πρόγραμμα που χρηματοδοτείται από το Wellcome Trust με θέμα την παρασκευή και κατανάλωση φαρμάκων στο Βυζάντιο και την Ιταλία (12ος-15ος αι.).

Νίκη Τσιρώνη

Επιστημονική Συνεργάτιδα


Βυζαντινολόγος, Ινστιτούτο Ιστορικών Ερευνών του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών,
Εταίρος Βυζαντινών Σπουδών του Κέντρου Ελληνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου του Harvard, Washington DC,
Επίκουρη (adjunct) Καθηγήτρια Βυζαντινών Σπουδών στο Stavros Niarchos Foundation Centre for Hellenic Studies, Simon Fraser University, Vancouver, CA.
 
Η Δρ Νίκη Τσιρώνη είναι βυζαντινολόγος στο Ινστιτούτο Ιστορικών Ερευνών του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών, εταίρος Βυζαντινών Σπουδών του Κέντρου Ελληνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου του Harvard, Washington DC και επίκουρη (adjunct) καθηγήτρια Βυζαντινών Σπουδών στο Stavros Niarchos Foundation Centre for Hellenic Studies, Simon Fraser University, Vancouver, CA. Ολοκλήρωσε τις σπουδές της στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου (King's College London) με επιβλέπουσα καθηγήτρια την Dame Averil Cameron. Έχει την επιστημονική επιμέλεια ερευνητικών προγραμμάτων για τη Θεοτόκο, την Ιστορία και τη Διακόσμηση του Βιβλίου στη Βυζαντινή και Μεταβυζαντινή Περίοδο και τις Όψεις Θεατρικότητας στην Ύστερη Αρχαιότητα και το Βυζάντιο (Performance and Performativity in Late Antiquity, Byzantium and Beyond) κι έχει οργανώσει διεθνή συνέδρια και εκθέσεις στην Αθήνα, το Λονδίνο και την Οξφόρδη. Έχει συνεργαστεί με το Κοινωφελές Ίδρυμα Αλέξανδρος Σ. Ωνάσης για τους Διαλόγους των Αθηνών, το Ίδρυμα Αικατερίνης Λασκαρίδη, το Ίδρυμα Ελένης Νάκου, το Ευρωπαϊκό Κέντρο Δελφών, κλπ. Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα επικεντρώνονται στην προσκύνηση της Θεοτόκου, την αφήγηση, την προφορικότητα και την επιτέλεση στη βυζαντινή λογοτεχνική παράδοση, καθώς και στη βυζαντινή και μεταβυζαντινή βιβλιοδεσία. Πάνω σε αυτές τις θεματικές έχει δημοσιεύσει άρθρα σε έγκριτα περιοδικά, συλλογικούς τόμους και μονογραφίες. Με δική της επιστημονική επιμέλεια θα κυκλοφορήσει μέσα στους πρώτους μήνες του 2020 τόμος των Cahiers Balkaniques της Association Pierre Belon, Fondation Maison des Sciences de l'Homme, αφιερωμένος στο Βιβλίο ως Κείμενο και Αντικείμενο. Επίσης από τις εκδόσεις Routledge θα κυκλοφορήσει συλλογικός τόμος με τίτλο Lament as Performance. Σχετικά με τη θεατρικότητα και την επιτέλεση διοργανώνεται διεθνές επιστημονικό συνέδριο στο Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών από τις 25 έως τις 27 Ιουνίου 2020. Με θέμα τη Θεοτόκο πέρα από Σύνορα, διοργανώνεται διεθνές επιστημονικό συνέδριο στο Ioannou Centre στην Οξφόρδη από τις 29 Ιουνίου έως την 1η Ιουλίου 2020. Το συνέδριο αυτό εμπίπτει στο πλαίσιο του ομώνυμου ερευνητικού προγράμματος, το οποίο ξεκίνησε το 2017 σε συνεργασία με την Sabrina Higgins, του Stavros Niarchos Foundation Centre for Hellenic Studies, Simon Fraser University, Vancouver, CA. Είναι επίσης πρόεδρος της πολιτιστικής εταιρείας ΑΙΝΟΣ (ΑΜΚΕ) που αποτελεί συνέχεια της Εταιρείας Πατερικών και Βυζαντινών Σπουδών του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης και είναι επιστημονική υπεύθυνη της Βιβλιοθήκης Marie Blanche του Νέου Βουτζά. Η ενασχόληση με τη βιβλιοθήκη αποτελεί εθελοντική κοινωνική δράση μετά την καταστροφική πυρκαγιά στο Μάτι τον Ιούλιο του 2018.

Διονύσης Σταθακόπουλος

Επιστημονικός Συνεργάτης


Επίκουρος Καθηγητής Βυζαντινών Σπουδών
Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας,
Πανεπιστήμιο Κύπρου

Ο Διονύσης Σταθακόπουλος είναι Επίκουρος Καθηγητής Βυζαντινών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο Κύπρου. Έχει διατελέσει επίκουρος καθηγητής στο King’s College London και έχει επίσης διδάξει στο Central European University και στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης όπου και εκπόνησε τη διδακτορική του διατριβή. Η πρώτη του μονογραφία, που βασίστηκε στη διατριβή του, δημοσιεύθηκε το 2004 με τίτλο Famine and Pestilence in the Late Roman and Early Byzantine Empire’. Έχει δημοσιεύσει εκτενώς σε θέματα όπως οι λοιμοί και λιμοί, η ιστορία της ιατρικής, τα νοσοκομεία και οι επαγγελματίες της ιατρικής, η φιλανθρωπία, η φτώχεια και η μνημόνευση. Το τελευταίο του βιβλίο είναι ᾽το A Short History of the Byzantine Empire᾽ (Λονδίνο 2014, ελληνική μετάφραση Αθήνα 2016). Στο παρόν στάδιο βρίσκεται στο στάδιο της ολοκλήρωσης δύο μονογραφιών γύρω από τον πλούτο, την κατανάλωση και την ανισότητα στον ύστερο βυζαντινό κόσμο.

Giulia Pedrucci

Επιστημονική Συνεργάτιδα


Συμβασιούχα Καθηγήτρια Θεολογικών Σπουδών
Πανεπιστήμιο της Βερόνας

Η Giulia Pedrucci εργάζεται ως συμβασιούχα Καθηγήτρια Θεολογικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο της Βερόνας (Ιταλία). Είναι επίσης μεταδιδακτορική υπότροφος Gerda Henkel. Έχει διατελέσει υπότροφος Marie Skłodowska Curie στο Max-Weber-Kolleg Πολιτισμικών και Κοινωνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου της Ερφούρτης (Γερμανία). Η διδακτορική της διατριβή είχε ως θέμα της τον θηλασμό στον ελληνορωμαϊκό κόσμο. Το βασικό της ερευνητικό ενδιαφέρον είναι η μητρότητα, αρχαία και σύγχρονη, την οποία εξετάζει μέσα από την οπτική γωνία της θεολογίας και των Σπουδών Φύλου. Οι πιο πρόσφατες σχετικές της δημοσιεύσεις περιλαμβάνουν μια μονογραφία (L’allattamento nella Grecia di epoca arcaica e classica, 2013), δύο συλλογικούς τόμους (Maternità e monoteismi / Motherhood(s) and Monotheisms, 2019; Breastfeeding(s) and Religions: Normative Prescriptions and Individual Appropriation of Them. A cross-cultural and Interdisciplinary Perspective from Antiquity to the Present, 2019) και ένα ειδικό αφιέρωμα στο διεθνές περιοδικό Open Theology (Motherhood(s) Religions: The Religionification of Motherhood and Mothers’ Appropriation of Religion, 2020). Oι τελευταίες τρεις δημοσιεύσεις προέκυψαν από μια σειρά τριών διεθνών εργαστηρίων που έχει διοργανώσει με θέμα τη μητρότητα και τις θρησκείες.

Mati Meyer

Επιστημονική Συνεργάτιδα


Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Ιστορίας της Τέχνης
Τμήμα Λογοτεχνίας, Γλώσσας και Τεχνών,
Ανοικτό Πανεπιστήμιου του Ισραήλ

H Mati Meyer είναι Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Ιστορίας της Τέχνης στο Ανοικτό Πανεπιστήμιου του Ισραήλ (Τμήμα Λογοτεχνίας, Γλώσσας και Τεχνών). Άρχισε τις σπουδές της στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης (Παρίσι, 1989-90) και μετά συνέχισε στο Εβραϊκό Πανεπιστήμιο της Ιερουσαλήμ, όπου ακολούθησε διδακτορικές σπουδές στην Ιστορία της Τέχνης (2002). Έχει στο ενεργητικό τις πολλαπλές δημοσιεύσεις γύρω από τη μελέτη εικονογραφημένων Βυζαντινών χειρογράφων και μια μονογραφία με τον τίτλο An Obscure Portrait: Imaging Women's Reality in Byzantine Art (London: Pindar Press, 2009). Μαζί με την Katrin Kogman-Appel έχει συνεπιμεληθεί τον τόμο Between Judaism and Christianity: Art Historical Essays in Honor of Elisheva (Elisabeth) Revel-Neher (Leiden: Brill, 2009). Ως συνεπιμελήτρια, μαζί με τη Σταυρούλα Κωνσταντίνου, έχει επίσης εκδόσει συλλογικό τόμο γύρω από τη μελέτη της έμφυλης διάστασης των συναισθημάτων στον Βυζαντινό πολιτισμό (New York: Palgrave-Macmillan, 2019). Στο παρόν στάδιο, επιμελείται σε συνεργασία με τον Χάρη Μεσσή την έκδοση του έργου Handbook of Gender in Byzantium, (Abington, UK: Routledge) και ετοιμάζει μια μονογραφία γύρω από τις απεικονίσεις του έμφυλου σώματος σε Βυζαντινά εικονογραφημένα χειρόγραφα.

Mark Schiefsky

Ακαδημαϊκός Σύμβουλος


Καθηγητής Κλασικών Σπουδών
Τμήμα Κλασικών Σπουδών, Πανεπιστήμιο Harvard

Ο Mark Schiefsky είναι Καθηγητής Κλασικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Harvard. Ο Schiesky ασχολείται κατά κύριο λόγο με την ιστορία της Φιλοσοφίας και της Επιστήμης στον αρχαίο κόσμο. Κεντρικό ερώτημα γύρω από το οποίο περιστρέφονται οι διάφορες μελέτες του αποτελεί η φύση και η δυναμική της διάδρασης ανάμεσα σε φιλοσοφία και επιστήμη στην αρχαία ελληνική και ρωμαϊκή αρχαιότητα: το πως δηλαδή οι διάφορες φιλοσοφικές θεωρίες αποτελούν προϊόν και, τανάπαλιν, φορέα διαμόρφωσης της επιστημονικής αναζήτησης διαφόρων πεδίων της αρχαιότητας, συμπεριλαμβανομένων των κλάδων της Ιατρικής, της Μηχανικής, των Μαθηματικών και της Αστρονομίας. Η έρευνά του στρέφεται ακόμη και στη διάσταση της πρόσληψης της αρχαίας φιλοσοφίας και επιστήμης, ιδιαίτερα από τον Βυζαντινό και Αραβικό κόσμο. Τέλος, έχει εμπλακεί και ως Κύριος Ερευνητής σε δύο σημαντικά διεθνή ερευνητικά προγράμματα εφαρμογής νέων τεχνολογικών μεθόδων και ψηφιοποίησης στις ανθρωπιστικές σπουδές: The Archimedes Project: Realizing the Vision of an Open Digital Research Library for the History of Mechanics και A Digital Corpus for Graeco-Arabic Studies.

John Duffy

Ακαδημαϊκός Σύμβουλος


Ομότιμος Καθηγητής Βυζαντινής Φιλοσοφίας και Λογοτεχνίας,
Dumbarton Oaks, Πανεπιστήμιο Harvard

Ο John Duffy είναι Ομότιμος Καθηγητής Βυζαντινής Φιλολογίας και Λογοτεχνίας του Πανεπιστημίου Harvard. Η έρευνά του αφορά κατά κύριο λόγο στη μελέτη των βυζαντινών λογοτεχνικών πηγών για τη θεολογία, φιλοσοφία, ιατρική και αγιολογία. Εξειδικεύεται στην έκδοση κειμένων, ένα είδος ακαδημαϊκής έρευνας, το οποίο θεωρεί πρωτεύουσας σημασίας ιδιαίτερα στον τομέα των Μεσαιωνικών Ελληνικών Σπουδών, όπου υπάρχει ουσιώδης ένδεια αξιόπιστων εκδόσεων σχετικών κειμένων, σε σύγκριση με τις Κλασικές και Λατινικές Μεσαιωνικές Σπουδές. Ο Duffy έχει διατελέσει: Υπότροφος στο Dumbarton Oaks (1971-73) και Υπότροφος Alexander von Humboldt Fellow στο Freie Universität Berlin (1984; 1987). Είναι μέλος των: Kommission für das Corpus Fontium Historiae Byzantinae και του Συμβουλίου των Ειδικών για τις Βυζαντινές Σπουδές στο Dumbarton Oaks. Από το 2005 και εξής είναι επιστημονικό μέλος της σειράς Corpus Fontium Historiae Byzantinae. Το 1999 τιμήθηκε με το βραβείο Paideia από τον Ελληνορθόδοξο Αρχιεπίσκοπο της Αμερικής.

Μόνικα Μιχαηλίδου

Εκπρόσωπος Παιδιατρικής Εταιρείας Κύπρου


Παιδίατρος, Σύμβουλος Γαλουχίας
Μέλος της Παιδιατρικής Εταιρείας Κύπρου

Η Δρ. Μόνικα Μιχαηλίδου είναι Παιδίατρος και εργάζεται στην Λάρνακα στον ιδιωτικό τομέα από το 2005. Έχει αποφοιτήσει από την Αμερικάνικη Ακαδημία Λάρνακας και πήρε το πτυχίο Ιατρικής από το πανεπιστήμιο Σέμμελβαϊς στην Βουδαπέστη, Ουγγαρία. Ακολούθως εξειδικεύτηκε στην Παιδιατρική και πήρε τον τίτλο της στην Θεσσαλονίκη. Παράλληλα με το καθημερινό ιατρείο που διατηρεί σήμερα στο Συνέσιο Ιατρικό Μέγαρο, παραδίδει διαλέξεις ως Σύμβουλος Γαλουχίας, για την προώθηση του θηλασμού στα πλαίσια του Παγκύπριου Συνδέσμου Θηλασμού «Δώρο Ζωής». Επίσης πέρα από τη στήριξη νέων μητέρων και γονέων ιδιωτικά, παραδίδει διαλέξεις και συμμετέχει σε σεμινάρια ενίσχυσης νέων γονέων, στα πλαίσια της δράσης άλλων παρεμφερών ομάδων.

Ουρανία Κολοκοτρώνη

Εκπρόσωπος Συνδέσμου Θηλασμού «Δώρο Ζωής»


Παιδίατρος, Σύμβουλος Γαλουχίας
Πρόεδρος του Τμήματος Παιδιατρικής και Δημόσιας Υγείας,
Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Επιδημιολογίας και Δημόσιας Υγείας,
Ιατρική Σχολή, Πανεπιστήμιο Λευκωσίας
Πρόεδρος του Συνδέσμου Θηλασμού «Δώρο Ζωής»

Η Ουρανία Κολοκοτρώνη είναι παιδίατρος με διδακτορικό τίτλο στην Επιδημιολογία. Είναι Πρόεδρος του Τμήματος Πρωτοβάθμιας Φροντίδας και Δημόσιας Υγείας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Λευκωσίας, και συντονίζει το μεταπτυχιακό πρόγραμμα στην Οικογενειακή Ιατρική  (MSc in Family Medicine). Είναι επίσης πιστοποιημένη Σύμβουλος Γαλουχίας και Πρόεδρος του Παγκύπριου Συνδέσμου Μητρικού Θηλασμού «Δώρο Ζωής». Έχει υπάρξει Συντονιστής της Ερευνητικής Ομάδας για τις αναπνευστικές παθήσεις στην παιδική ηλικία στο Διεθνές Ινστιτούτο Κύπρου για την Περιβαλλοντική και Δημόσια Υγεία σε συνεργασία με το Σχολή Δημόσιας Υγείας του Πανεπιστημίου Harvard, όπου για 7 χρόνια εργάστηκε με την ομάδα που έβαλε τα θεμέλια για την επιδημιολογική έρευνα στην Κύπρο. Συμμετείχε στην οργάνωση και διεκπεραίωση μελετών μεγάλης κλίμακας, που χρηματοδοτήθηκαν μέσω ανταγωνιστικών προγραμμάτων. Η εργασία της περιλάβανε την οργάνωση και επίβλεψη της συλλογής δεδομένων, την ανάλυσή τους και τη συγγραφή επιστημονικών άρθρων. Έχει συμμετάσχει σε μελέτες που διερεύνησαν το ρόλο της διατροφής, του μεταβολισμού, καθώς και του επίπεδου της φυσικής άσκησης σε παιδιά για την κατανόηση της συσχέτισης ανάμεσα στην παχυσαρκία και το παιδικό άσθμα. Μια εκ των πιο πάνω μελετών, διερεύνησε τη σχέση μεταξύ των μεταβολικών και ορμονικών δεικτών παχυσαρκίας με τον επιπολασμό του παιδικού άσθματος στην Κύπρο και έδειξε ότι χαμηλή συγκέντρωση χοληστερίνης (HDL) σχετίζεται με υψηλότερο επιπολασμό παιδικού άσθματος. Αυτό το καινοτόμο εύρημα στη διεθνή βιβλιογραφία έχει δημοσιευθεί στο περιοδικό Journal of Clinical and Experimental Allergy και αποτέλεσε το θέμα του κύριου άρθρου του εκδότη του επιστημονικού περιοδικού. Περαιτέρω, η παρουσίαση της εν λόγω έρευνας στο Διεθνές Συνέδριο Παιδιατρικής Πνευμονολογίας τον Ιούνιο του 2011 οδήγησε στην απονομή στην Δρ. Κολοκοτρώνη του Βραβείου Καλύτερου Νέου Ερευνητή. Η διδακτορική της μελέτη εστιάστηκε στην επιδημιολογία των επιπέδων Βιταμίνης D στους εφήβους στην Κύπρο, τους παράγοντες που σχετίζονται με τα επίπεδα βιταμίνης Δ και τον ρόλο της υποβιταμίνωσης Δ σε  σχέση με τον επιπολασμό του άσθματος, αλλεργιών και ατοπίας. Τέλος η Δρ. Κολοκοτρώνη συμμετείχε στο πρόγραμμα BrEaST Start in Life ως η Ερευνητική Εκπρόσωπος του Παγκύπριου Συνδέσμου Θηλασμού, ενώ στο παρόν στάδιο συμμετέχει στο Πρόγραμμα Erasmus Baby Buddy Forward.

This post is also available in: EN