Αγαπητοί/ές συνάδελφοι/ισσες του ακαδημαϊκού και διοικητικού προσωπικού, αγαπητοί/ές ερευνητές/ριες και φοιτητές/ριες,
Είναι μεγάλη χαρά και ιδιαίτερη τιμή που επικοινωνώ σήμερα μαζί σας, αναλαμβάνοντας τα καθήκοντά μου ως η νέα Κοσμητόρισσα* της Πολυτεχνικής Σχολής του Πανεπιστημίου Κύπρου.
Η νέα αυτή θητεία της κοσμητείας συντρέχει με το ορόσημο των 20 χρόνων από την εισδοχή των πρώτων φοιτητών και φοιτητριών στην πρώτη Πολυτεχνική Σχολή του τόπου. Ορόσημο που αναπόφευκτα μας καλεί να αναστοχαστούμε την πορεία που έχουμε διανύσει μέχρι σήμερα, να αναγνωρίσουμε και να γιορτάσουμε τα μοναδικά επιτεύγματα της Σχολής μας. Σε λίγους μήνες, παραλαμβάνουμε και τις εμβληματικές κτηριακές εγκαταστάσεις της Σχολής μας, οι οποίες θα επαναπροσδιορίσουν τον ορίζοντα της Πανεπιστημιούπολης και θα αποτελέσουν ένα χώρο για σύγχρονη μάθηση, δημιουργική συνεργασία, έρευνα αιχμής και καινοτομία.
Με προσανατολισμό την αριστεία και την κοινωνική ευθύνη, ανοίγουμε μέσα στο 2024 τις πόρτες της Πολυτεχνικής Σχολής, με σειρά εκδηλώσεων που απευθύνονται σε ευρύ φάσμα αποδεκτών. Αναλαμβάνουμε επιπρόσθετα πρωτοβουλίες για τη μεταφορά της τεχνογνωσίας μας σε τομείς που η κοινωνία και η επαγγελματική πρακτική έχουν μεγάλη ανάγκη.
Ως Κοσμητόρισσα της Σχολής, το όραμά μου είναι ξεκάθαρο:
- Να προωθήσουμε τη μοναδική ταυτότητα της Πολυτεχνικής Σχολής του Πανεπιστημίου Κύπρου και να ενισχύσουμε την ορατότητά της.
Καθώς συνεχίζουμε να διευρύνουμε τα όρια της γνώσης και της καινοτομίας, πρέπει να διασφαλίσουμε ότι οι επιτυχίες μας γίνονται γνωστές και εκτιμώνται. Να μοιραστούμε τις ιστορίες των ακαδημαϊκών, των φοιτητών/τριών και των αποφοίτων μας, εμπνέοντας και καλλιεργώντας το αίσθημα υπερηφάνειας στην κοινότητά μας.
- Να προωθήσουμε ένα περιβάλλον που ενθαρρύνει τη δημιουργία, το πάθος για ανακάλυψη και αγκαλιάζει τη διαφορετικότητα.
Να καλλιεργήσουμε περαιτέρω ένα περιβάλλον ανοικτό για έρευνα και καινοτομία, όπου η συνεργασία είναι δεύτερη φύση και όπου ο καθένας και η καθεμιά από εσάς, ανεξάρτητα από το υπόβαθρο ή την ταυτότητα, θα αισθάνεται ότι έχει τη δύναμη και την ελευθερία να συνεισφέρει στη συλλογική μας επιτυχία – διεθνώς και τοπικά - με ορατό και αισθητό αντίκτυπο στην κοινωνία. Η Κοσμητεία θα ενδυναμώνει την κάθε σας προσπάθεια και θα στηρίζει ιδέες και πρωτοβουλίες για να ανθίσουν και να εμπλουτίσουν περαιτέρω την Πολυτεχνική Σχολή.
Δεν θα μπορούσαν από αυτό το μήνυμα, να λείψουν οι θερμές ευχαριστίες μου, αλλά και η έκφραση της τεράστιας εκτίμησης μου στον απερχόμενο Κοσμήτορα της Πολυτεχνικής Σχολής, Καθηγητή Χαράλαμπο Δ. Χαραλάμπους, του οποίου οι παρεμβάσεις στα θεσμικά συλλογικά όργανα του Πανεπιστημίου μας, με σθένος και παρρησία, ήταν καθοριστικές, τόσο για το μέλλον της Σχολής μας, όσο και του Πανεπιστημίου μας, και που επιτρέπουν στην επόμενη θητεία της Κοσμητείας να δημιουργήσει και να εδραιώσει την Σχολή. Θερμές ευχαριστίες εκφράζω και στον απερχόμενο Αναπληρωτή Κοσμήτορα, Αναπληρωτή Καθηγητή Λουκά Λουκά, για την υποστήριξή του σε όλες δράσεις της Σχολής.
Τέλος, στο πνεύμα των ημερών, σας εύχομαι ένα δημιουργικό και προπαντός ειρηνικό νέο έτος. Η ειρήνη δεν είναι δεδομένη..., οφείλουμε να την προστατεύουμε και να την προωθούμε.
Για αυτό και κλείνω με τους στίχους του ποιήματος "I see what I want" του Mahmoud Darwish, Παλαιστίνιου ποιητή και διανοούμενου, που έζησε ανάμεσα, κυριολεκτικά και μεταφορικά, στην παλαιστινιακή και εβραϊκή κοινότητα, προωθώντας με ενσυναίσθηση, την ειρήνη, επιτυγχάνοντας η ποίηση του να προταθεί από τον τότε Ισραηλινό Υπουργό Παιδείας ως μέρος των σχολικών εγχειριδίων και που τελικά άλλες πολιτικές δυνάμεις δεν το επέτρεψαν...:
“..I see what I want in peace ... right now I see a deer and grass and a stream of water ... and I close my eyes: this deer is asleep on my arm and the hunter asleep, too, near its sons, in a faraway place
I see what I want in war ... right now I see the arms of our ancestors squeezing a wellspring into green stone....
I see what I want in poetry: when poets died, we attended their funerals, buried them with flowers, returned safely to their poetry ...
now in the age of magazines, movies, and droning, we laugh--sprinkle a handful of soil on their poems, come home to find them at our door
I see at dawn what I want in the dawn ... right now I see nations looking for bread in other nations' bread
Bread is what unravels us from the silk of drowsiness, from the cotton of our dreams
Is it from a grain of wheat that the dawn of life shines ... and the dawn of war?
I see what I want in people: their desire for yearning, their reluctance to go to work,
their urgency to come home ....”
Με τους θερμούς χαιρετισμούς μου,
Καθηγήτρια Μαρίνα Νεοφύτου
Κοσμητόρισσα Πολυτεχνικής Σχολής
*Η επιλογή να υπογράφω ως Κοσμητόρισσα αντικατοπτρίζει τη σύγχρονη κοινωνιογλωσσολογική προσέγγιση, η οποία αναγνωρίζει την αναγκαιότητα των θηλυκών επαγγελματικών καταλήξεων, ώστε να αποκτήσουν ορατότητα στη γλώσσα και τη γλωσσική αντιπροσώπευση των γυναικών ως επιστημόνισσες και επαγγελματίες. Με την επιλογή μου αυτή επιθυμώ να αποδώσω κύρος στις γυναίκες που αναλαμβάνουν ηγετικές θέσεις και να αποτελέσω πρότυπο για τις νεότερες γενιές.
